Erbo-de-sant-Estève
Circaea lutetiana
Onagraceae
Noms en français : Circée de Paris, Herbe aux sorcières.
Descripcioun :L'erbo-de-sant-Estève, raro au nostre, trachis en coulounìo dins li relarg fres e umide proche d'aigo. Pamens, se rescontro coumunamen is uba de Prouvènço. Flouris l'estiéu, pas avans la fin de jun, en pichòti flour blanco en grapo qu'an dos petalo e dos sepalo. Lou fru èi bèn pelous. L'erbo-de-sant-Estève es aparado en Prouvènço.
Usanço :Maugrat soun noum francés d'herbe aux sorcières, couneissèn pas de prouprieta particuliero aleva d'èstre proun astringènto.
Port : Erbo
Taio : 20 à 60 Cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Epilobium
Famiho : Onagraceae
Ordre : Myrtales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 4
Ø (o loungour) enflourejado : 10 à 30 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado :
Vo
Jun à setèmbre
Liò : Ribo d'aigo
- Bos fres
- Isclo
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Circaea lutetiana L., 1753
Frisoun(-de-Chios)
Erodium chium
Geraniaceae
Àutri noum : Aguïeto, Aguïo.
Nom en français : Bec-de-grue de Chios.
Descripcioun :Aquéu frisoun trachis dins li tepiero seco pas trop liuen de la mar. Douno proun d'èr à Erodium malacoides, mai èi pu pichot, dins li mémi coundicioun, dins tóuti si partido. Se recounèis à si fueio que soun bèn entaiado au mitan (fotò), à si flour souvènt (mai pas toujour) pu claro, quàsi blanco, e à si fru madur pu long (> 35 mm) e sènso rego.
Usanço :Li fueio dèvon èstre manjadisso cruso o cuecho coume pèr soun cousin, lou frisoun, Erodium malacoides.
Port : Erbo
Taio : 3 à 6 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Erodium
Famiho : Geraniaceae
Ordre : Geraniales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1 à 1,5 cm
Flourido : Printèms
Autouno - Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 50 m
Aparado : Noun
Óutobre à jun
Liò : Mar
- Tepiero seco
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Erodium chium (L.) Willd., 1794